۱۶ آذر، چــــهارمین سالروز به اسارت کشیدن یارانمـــان و تداوم مبــارزه بر اساس عــــهدی که رفیــقانه بسته ایم .

 
 
 
 
 
 
 

آری عهدی بستیم ،رفیقانه ! آرزوهایی داریم به وسعت همه ی خوبیها هر چند که زخم خورده ی استبدادیم! ناله نمیکنیم. قرار ما سرجایش هست !همان نسلی خواهیم بود که پرچم آزادی و دموکراسی را برقله های تاریخ این مرزو بوم برافراشته میکنیم . اگر چه زخمی ترکه ی بیداد هستیم امـا به قول مـجـید(مجید توکلی ) نسل خوشبختی خواهیم بود زیرا که از بطن تمامی این خشونت و سرکوب ، سربلند و سرافراز بر، سیاهِ استبداد پیروز خواهیم شد . میترای آرزوهای ما از دل همین سیاهی متولد خواهد شد و تقدیر حاکم سیه دل جز نابودی نخواهد بود .
امروز ، یارانمان بخاطر خواسته های انسانی همچون دفاع از حق تحصیل ، احقاق حقوق زنان ، مخالفت با تبعیض جنسیتی و استقلال دانشگاه،اعتراض به محیط پادگانی دانشگاه و جامعه، به بند کشیده شده اند ووکلای آنها هم به جرم دفاع از حقوق آنها در زندان به سر میبرند . آمال و اهداف جنبش دانشجویی با ساکت کردن یک عده و به حبس کشیدن تعدادی خاموش نخواهد شد . آزادیخواهی و مبارزه با حاکمیت استبدادی در جان و ذات همه ی دانشجویان و آحاد این مردم خسته از بیداد وجود دارد و روزی همین نزدیکی ها ، یک ملت ، این آمال و آرزوهای انسانی را فریاد خواهد کرد .
۱۶ آذر ، فریاد نسلی است که در برابر ده ها سال مبارزات ملت ایران خود را متعهد به ادامه ی راه میداند.راهی که به سقوط گریزناپذیر استبداد دینی و برقراری دموکراسی و آزادی منجر خواهد شد .
گرامی باد این روز و زنده و جاودان مطالبات برحق جنبش دانشجویی سرزمینم.
ستاره